Kuća M
_
datum: 2017
status: complete
tip: housing
klijent: privatno
Kakanj je jedan od bosanskih gradova u kojem su industrijski i urbani razvoj naglo prekinuti krajem 20. stoljeća. To je jasno vidljivo u diskontinuitetu izgrađenog okruženja, gdje je stvoren vrlo specifičan i pomalo haotičan odnos između socijalističkog kolektivnog stanovanja iz 70-ih i 80-ih godina te individualnog stanovanja koje je uglavnom izgrađeno u posljednjih (poslijeratnih) 25 godina. Kuća M nalazi se u dijelu Kaknja gdje se može doživjeti prijelaz između ova dva tipa arhitekture.
Osnovna ideja oblikovnosti porodične kuće M kuće nastaje kao rezultat kreiranja odnosa prema takvom primarnom okruženju i stvaranja unutrašnje ugodnosti porodičnog stanovanja. Tako su susjedni objekti uz samu granicu parcele nametnuli postavku i formu objekta, dok je konceptualizacija unutrašnjih prostorija vođena idejom tradicionalne bosanske kuće, odnosno njene interpretacije u savremeni arhitektonski izričaj. Forma nepravilnog slova U nastala je kombinacijom čvrstog oboda koji osigurava privatnost i odnos prema vanjskim pogledima, dok se kraci kuće rastvaraju kako bi transparentni, unutašnji plašt primio što više svjetlosti i stvorio osjećaj intimnosti.
Unutrašnji prostor kuće podjeljen je u više funkcionalnih, povezanih jedinica: stanovanje, domaćinski poslovi, rekreacija, te kretanje kroz prostor, što se ogleda i kroz njenu vanjsku formu. Zajedničke prostorije, prostori za sport (bazen i prostor za fitnes) i gospodarski prostori (garaža i održavanje) se nalaze u prizemlju, dok je spavaći blok smješten na spratu kuće. Svaki od njih neometano komunicira sa atrijalnim dvorištem, te voćnjakom koji se zatečen i sačuvan na zapadom i južnom dijelu parcele. On se prožima sa poluotvorenim i zatvorenim prostorima kuće, čiji unutrašnji i vanjski prostor neometano i kontinuirano teče i srasta jedan sa drugim. Pune i prazne plohe se naizmjenično otvaraju i smjenjuju. Sve prostore objedinjuje krov kao jedna izlomljena ploha koja različitim kosinama stvara odnos sa okolnim vernakularnim individualnim stanovanjem, ali i jedinstven izraz i kontrast istim.
Koncept vanjske i unutrašnje fasade se ogleda i u finalnoj materijalizaciji. Tako kamenom zamotana armirano-betonska konstrukcija tvori vanjski plašt objekta, dok je unutrašnja fasada oblikovana lamelirani drvenim nosačima. Ovi drveni nosivi elementi u isto vrijeme postaju i osnovni jezik enterijera, te dodatno smanjuju barijere između unutrašnjih i vanjskog. Finalna materijalizacija u slaganom kamenu i staklenoj oblozi naglašava još jednom koncept čvrste vanjske opne, nasuprot transparentnoj staklenoj unutrašnjoj opni.
Svi materijali korišteni u realizaciji objekta proizvedeni su lokalno i ugrađeni od strane lokalnih kompanija, dajući dodatnu dimenziju stvaranju kontinuiteta sa okolinom, ali i dajući jasan argument vizije pristupa izgradnji ovakvih bosanskohercegovačkih gradova.
Unutrašnji prostor kuće podjeljen je u više funkcionalnih, povezanih jedinica: stanovanje, domaćinski poslovi, rekreacija, te kretanje kroz prostor, što se ogleda i kroz njenu vanjsku formu. Zajedničke prostorije, prostori za sport (bazen i prostor za fitnes) i gospodarski prostori (garaža i održavanje) se nalaze u prizemlju, dok je spavaći blok smješten na spratu kuće. Svaki od njih neometano komunicira sa atrijalnim dvorištem, te voćnjakom koji se zatečen i sačuvan na zapadom i južnom dijelu parcele. On se prožima sa poluotvorenim i zatvorenim prostorima kuće, čiji unutrašnji i vanjski prostor neometano i kontinuirano teče i srasta jedan sa drugim. Pune i prazne plohe se naizmjenično otvaraju i smjenjuju. Sve prostore objedinjuje krov kao jedna izlomljena ploha koja različitim kosinama stvara odnos sa okolnim vernakularnim individualnim stanovanjem, ali i jedinstven izraz i kontrast istim.
Koncept vanjske i unutrašnje fasade se ogleda i u finalnoj materijalizaciji. Tako kamenom zamotana armirano-betonska konstrukcija tvori vanjski plašt objekta, dok je unutrašnja fasada oblikovana lamelirani drvenim nosačima. Ovi drveni nosivi elementi u isto vrijeme postaju i osnovni jezik enterijera, te dodatno smanjuju barijere između unutrašnjih i vanjskog. Finalna materijalizacija u slaganom kamenu i staklenoj oblozi naglašava još jednom koncept čvrste vanjske opne, nasuprot transparentnoj staklenoj unutrašnjoj opni.
Svi materijali korišteni u realizaciji objekta proizvedeni su lokalno i ugrađeni od strane lokalnih kompanija, dajući dodatnu dimenziju stvaranju kontinuiteta sa okolinom, ali i dajući jasan argument vizije pristupa izgradnji ovakvih bosanskohercegovačkih gradova.